διαβάσαμε – antisocial

και τώρα που (απο)κλειστήκαμε, ελέω Сovid-19, όπως μας λένε τουλάχιστο, τα social media παραμένουν μια κακή επιλογή, δεν είναι η μόνη μας επιλογή.

Το παρακάτω κείμενο είναι αναδημοσίευση απο εδώ

Σίγουρα ένα κείμενο δεν φτάνει για να αναλύσουμε τα social media με τον προτεινόμενο τρόπο. Αλλά ως Black Athena η προσπάθεια είναι να συνδυάζουμε το βάθος της θεωρίας με τα πρακτικά εργαλεία που χρειαζόμαστε άμεσα και προσβάσιμα από όλ@ς όσ@ς συμμετέχουν συστηματικά και με σοβαρότητα στο ανταγωνιστικό κίνημα. Και προσβάσιμα σημαίνει πρώτα και κύρια ταξικά προσβάσιμα. Όταν δουλεύεις ή τρέχεις συνέχεια από συνέλευση σε δράση και τούμπαλιν δεν έχεις τον χρόνο να γράψεις ή να διαβάσεις ολόκληρους τόμους βιβλίων (αν και μάλλον θα άξιζε να γραφτεί κάτι τέτοιο για αυτή την ανάλυση για τα social media). Οπότε στο δεύτερο αυτό μέρος θα επεκτείνουμε λίγο ακόμα μόνο την ανάλυση για το θέμα.

Από το προηγούμενο απόσπασμα του Κεφαλαίου (σ. 739): «Επομένως, το προτσές που δημιουργεί τη σχέση του κεφαλαίου δεν μπορεί παρά να είναι άλλο από το προτσές χωρισμού του εργάτη από την ιδιοχτησία στους όρους της εργασίας του, ένα προτσές που από τη μια μεριά, μετατρέπει σε κεφάλαιο τα μέσα συντήρησης και παραγωγής της κοινωνίας, και, από την άλλη, τους άμεσους παραγωγούς σε μισθωτούς εργάτες».

Continue reading “Social media #2: ιδιοκτησία, όραση και μηχανές που μαθαίνουν”

Και τώρα που (απο)κλειστήκαμε ελέω covid-19, ή τουλάχιστο έτσι μας λένε, ας προσπαθησουμε να κρατήσουμε το μυαλό μας στην θέση του.

το παρακάτω άρθρο είναι αναδημοσίευση απο εδώ

Ριζοσπαστική θεωρία

«Ποιός μπορεί να παράγει χρήσιμη θεωρία για τους σκοπούς του αντιεξουσιαστικού κινήματος; Η απάντηση είναι αρκετά απλή. Το αντιεξουσιαστικό κίνημα. … Μπορεί να παράξει συνολικά ριζοσπαστική θεωρία αυτός που η θέση και άρα η εμπειρία και το βίωμα του είναι ριζοσπαστικά».

Ο διαχωρισμός θεωρίας και πράξης είναι πραγματικός, μόνο που δεν είναι δικός μας. Έχει ήδη συντελεστεί στην εργασία παράγοντας και αναπαράγοντας τις σχέσεις εκμετάλλευσης που ξέρουμε καλά. Από τη δικιά μας σκοπιά αυτός ο διαχωρισμός (οφείλει να) αίρεται κάθε στιγμή. Η θεωρία είναι ένα ακόμη εργαλείο ανάμεσα σε όλα τα άλλα. Τις βαριοπούλες και τις αφίσες, τα μηχανάκια και τα βιβλία. Σε αυτό το πλαίσιο θα ασχοληθούμε σε αυτή τη μελέτη με το πολυσυζητημένο θέμα των social media (και σε σχέση με την κινηματική τους χρήση).

Έχουν γραφτεί πολλά. Ειδικότερα από ψυχολογικής και κοινωνιολογικής σκοπιάς δουλεύει πολύς κόσμος στα πανεπιστήμια. (Ο σκοπός της εργασίας τους δεν είναι πολύ ξεκάθαρος αλλά ευελπιστώ να γίνει μετά από την παρακάτω ανάλυση. ) Επίσης πολύ ανάλυση γύρω από το θέμα ταυτοτήτων, έκφρασης κτλ, σχετικά με τη μοναξιά και την αλλοτρίωση από τη μια και την ελευθερία από την άλλη είναι πολύ της μόδας. Γνώμη μου είναι πως οι περισσότερες αναλύσεις τέτοιου τύπου είναι από επικίνδυνες και άχρηστες ως μερικώς χρήσιμες. Θα κάνω μια προσπάθεια εδώ να δούμε το θέμα social media από μαρξιστική σκοπιά πειραγμένη για τους δικούς μας σκοπούς.

Πρωταρχική (και διαρκής) συσσώρευση

Γράφει ο Μαρξ (Το Κεφάλαιο, Σύγχρονη Εποχή, 2009, σ.738):
«Είδαμε πως το χρήμα μετατρέπεται σε κεφάλαιο, πως από το κεφάλαιο παράγεται υπεραξία και από την υπεραξία παράγεται περισσότερο κεφάλαιο. Ωστόσο η συσσώρευση του κεφαλαίου προϋποθέτει την υπεραξία, η υπεραξία την κεφαλαιοκρατική παραγωγή κι αυτή πάλι την ύπαρξη σχετικά μεγάλων μαζών κεφαλαίου και εργατικής δύναμης στα χέρια εμπορευματοπαραγωγών. Έτσι όλη αυτή η κίνηση φαίνεται να περιστρέφεται σε ένα φαύλο κύκλο, από τον οποίο βγαίνουμε μόνο αν υποθέσουμε μια «πρωταρχική» συσσώρευση («previous accumulation» τη λέει ο Άνταμ Σμιθ), που προηγείται από την κεφαλαιοκρατική συσσώρευση, μια συσσώρευση που δεν είναι αποτέλεσμα του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής, αλλά η αφετηρία του.»

Continue reading “Social media: η πρωταρχική συσσώρευση της ανθρώπινης έκφρασης κι επικοινωνίας”